Mijn zoontje is 7 maanden oud en ik geef hem borstvoeding. Zijn grotere zus heeft ook borstvoeding gehad. 10 maanden. Dat dat niet vanzelf ging, lees je in mijn blog ‘Waarom borstvoeding geven‘ dat ik in 2017 schreef. We zijn bijna 5 jaar verder, en met Otis kon ik alles voor een tweede keer doen. In deze blog deel ik hoe dat gaat.

Borstvoeding geven als je werkt

In Nederland stoppen veel vrouwen met het geven van borstvoeding als ze weer beginnen met werken. En ik begrijp dit ontzettend goed. Want wat is het zwaar. Je moet sterk in je schoenen staan, een dosis doorzettingsvermogen hebben of dit ergens vandaan zien te halen. Ik heb het geluk dat ik van mijn werkgever alle vrijheid krijg om te kolven op het werk. Er is een prachtige kolfruimte, voorzien van stromend water, een comfortabele stoel en een slot op de deur. En als dat bij jou niet het geval is: het is in de wet geregeld dat je die tijd en ruimte moet krijgen. Heel leuk. Maar in de praktijk is het niet zo eenvoudig als het klinkt.

Ik krijg alle ruimte, maar toch voel ik me iedere keer bezwaard. Kun je nagaan als je hierover zou moeten klagen bij je werkgever. Want hoe je het went of keert, het kost tijd en dat gaat van je werk af. Meetings kunnen niet te lang duren, of jij vertrekt voortijdig. En heb je afspraken op locatie, dan moet je onderweg kolven of daar een ruimte regelen. Een vrijdagmiddagborrel op kantoor? Jij vertrekt eerder, want dan kun je die avondvoeding zelf geven. Of omdat je de kleine van de opvang moet halen. Je partner dan een fles uit de vriezer laten opwarmen en zelf nog een keer kolven op het werk … te veel gedoe.

In de praktijk betekent borstvoeding geven als je werkt, dat jij je net wat minder in kan zetten. Of nee ik zeg het verkeerd: Je zet je voor de 10.000 procent in op alle vlakken, maar het is simpelweg te veel. Het vergt dus ook een dosis maling hebben. En accepteren dat je er niet altijd bent. Maar is dat niet het hele euvel van moeder zijn in deze tijd? Dat we zoveel tegelijk willen en moeten?

Hé mama, je laat steekjes vallen

Als er iets is dat ik heb moeten accepteren in deze tijd, is dat het simpelweg onmogelijk is om alles goed te doen. Ik wil presteren op mijn werk, mijn eigen bedrijf laten groeien, een leuke partner zijn, werken aan mijn lichaam na een zwangerschap, sporten, een goede moeder zijn, het huis op orde hebben, dingen voor mezelf doen, gezellig zijn op sociale gelegenheden. Nou ik kan je vertellen. Het. is. niet. te. doen.

Oja, en ik wil dus borstvoeding geven. Weggaan van je kindje is daardoor complexer want als hij niet bij jou drinkt, moet je kolven. Er zijn veel momenten geweest dat ik snakte naar vrijheid. Even weg kunnen. Zonder iedere drie uur een kolf of baby aan me te hebben hangen. Maar toch. Toch weet ik ergens de kracht vandaan te halen en door te gaan. En dat al 7 maanden. Nou, petje af. Voor mezelf. Haha!

Jouw kans op borst- eierstok- en baarmoederhalskanker verkleinen

Maar dit is geen blog om te klagen. Wel om een realistisch beeld te scheppen. Want op social media zie je vooral de romantische verhalen. En als je jezelf pro borstvoeding uit, weet je niet hoe snel je onderaan je bericht moet vermelden dat je alle respect hebt voor moeders die hun kindje kunstvoeding geven. Je bent of van de borstvoedingsmaffia, of je vindt het allemaal onzin. Daaag, geen gehannes aan mijn lijf. Na die 9 maanden wil ik mijn lichaam voor mezelf. Het is zo’n complex en gevoelig onderwerp.

Nou, ik ben dus absoluut pro borstvoeding. In mijn vorige blog vertel ik wat de voordelen van borstvoeding geven zijn. Want de kans op borst- eierstok- en baarmoederhalskanker, suikerziekte, reuma, een hoge bloeddruk en osteoporose bij jezelf verkleinen. En de kans op allergieën, astma, overgewicht, suikerziekte, jeugdkanker, infecties en overgewicht bij je baby verkleinen… dat zijn best fijne voordelen. Om er maar een paar te noemen. Maar vind ik het altijd leuk? Nee man. Ik vind het best wel vaak super zwaar!

Ik kijk met afgunst naar andere landen in Europa. Wist je dat Nederland het enige land in Europa is waar zwangerschapsverlof na de bevalling 10 weken duurt? Als je met verlof gaat, vindt iedereen dat je mega lang ‘vrij’ bent. Maar een baby van 10 weken. Weet je hoe jong dat is? De borstvoeding is net een beetje op gang. Het begint leuk te worden. En dan, moet je je leven oppakken zoals je dat deed voordat je een baby kreeg. Als je het mij vraagt, zouden we moeders de mogelijkheid moeten geven om veel langer verlof op te nemen. Wist je dat in veel landen, een jaar verlof helemaal niet ongewoon is? En dan mag je zelf beslissen of je dit zelf opneemt, of deelt met je partner.

Ik ben toch geen huisvrouw

Je hoort vrouwen ook stoer zeggen: ik zou er niet aan moeten denken om zo lang thuis te zitten. Ik ben toch geen fulltime huisvrouw? Ik ben ontwikkeld, geëmancipeerd, heb ambities! Natuurlijk. Maar als ik de mogelijkheid had gehad om minder te werken en dat voornamelijk thuis te doen. En af en toe voor fun oppas te regelen. Dan had ik het absoluut minder zwaar gevonden om door te gaan met het geven van borstvoeding. Uiteindelijk is het maar een korte periode in je leven, dat je besteedt aan het voeden van je kindje. Jouw kansen zijn echt niet verkeken na een paar maanden.

Op dit moment schrijf ik een nieuw boek in mijn ‘vrije’ dagen (naast mijn baan van 3 dagen in de week). 50x lunchen zonder brood, deel 2. En ik kan dat perfect combineren met Otis. Hij slaapt toch nog veel, speelt lekker in de box en kijkt naar ons. Ik werk op zo’n dag totdat Ella uit school komt om 14 uur.

Ik zou er ook niet aan moeten denken om alleen maar met kinderen en het huishouden bezig te zijn. Maar als het allemaal een tandje minder zou kunnen in die eerste periode? Dan zou het minder zwaar zijn om door te gaan met het geven van borstvoeding.

Update: 6 maanden later …

Otis is inmiddels 13 maanden oud. Ik heb meerdere keren het plan gehad om deze blog af te maken en nu ben ik verbaasd dat we alweer een halfjaar verder zijn. Ons nieuwe boek ligt bijna in de winkels én ik heb het gevoel dat ik alles weer een beetje op de rit heb! Ik ben ontzettend trots. Stiekem had ik een doel gesteld voor mezelf voor de duur van het geven van borstvoeding. Een jaar. Toen Otis 10 maanden oud was, kwam er een omslag. Hij at meer vaste voeding en was minder afhankelijk van mijn melk. Er vielen voedingen af en al snel hoefde ik overdag niet meer te kolven. Borstvoeding geven kostte ineens geen moeite meer en ik wist dat ik dat jaar vol zou maken zonder er al te veel mee bezig te zijn. Achteraf gezien ben ik met mijn dochter vlak voor dit kantelpunt gestopt.

Borstvoeding verandert naarmate je baby groeit

En toen werd Otis 1 jaar. Hij dronk alleen in de ochtend nog even bij me. Een fijn moment en een prettig middel om hem nog even terug in bed te kunnen leggen als hij wel erg vroeg wakker werd. Nu we alweer een maand voorbij mijn ‘einddoel’ zijn weet ik niet waarom ik nu zou moeten stoppen. Het kost me geen moeite, ik heb geen lichamelijke ongemakken zoals lekkende of ontploffende borsten en ik help mijn zoon met het ondersteunen van zijn immuunsysteem. Wist je dat de WHO adviseert om twee jaar borstvoeding te geven en dat de samenstelling van je borstvoeding verandert naarmate je kindje ouder wordt?

Ik hoor je denken. Een kind dat al kan lopen, dat drinkt aan de borst, dat is toch geen gezicht? Ook ik vind plaatjes van vrouwen die borstvoeding geven aan grotere baby’s en kindjes een beetje ongemakkelijk. Onderstaande post van @Moomysmilk, die ik kreeg doorgestuurd van een goede vriendin, was voor mij dan ook een eye opener. Door het geven van dat kleine beetje borstvoeding in de ochtend, help ik het immuunsysteem van mijn zoontje sterk worden. Hoe mooi is dat?

Voor mij is dit een reis en ik zie wel hoe het verder gaat. Ik heb wel eens gedacht: Ik wil niet dat mijn kindje op het strand naar me toe loopt, mijn bikinitopje zelf naar beneden trekt omdat ie zin heeft om te drinken. Dat gebeurt ook niet. Hij drinkt alleen in de ochtend bij me. Hij gaat er wel op af als ik niks aan heb, maar niet als ik kleding draag.

Het beeld dat ik had van vrouwen die langer (dan 6 maanden) borstvoeding geven, en dat jij misschien nu hebt, klopt niet. Ik dacht aan geitenwollensokken vrouwen die 24/7 met een baby in een draagdoek lopen en geen aandacht aan hun uiterlijk besteden. Op een uitzondering daargelaten. Maar iedereen is anders. Iedereen heeft zijn eigen verhaal. En ik ben al blij, als ik één vrouw heb kunnen inspireren om wel voor borstvoeding te kiezen, of om door te zetten als het tegenzit en je het ongelofelijk zwaar hebt. Vooral jij, met een extra druk leven. You can do it.

Wat je ook doet: je bent een goede moeder! :-)

Liefs, Jennifer